Dit is waarom rouwen om je hond pijnlijker kan zijn dan om een mens

Omgaan met verlies is altijd vreselijk. Gelukkig staan er altijd mensen paraat die je ondersteunen in het verdriet. Althans, als het om een persoon gaat. Bij een dier is dat helaas niet altijd het geval. Psychologe Julie Axelrod zocht uit waarom.

Een eenzaam proces
Je gaat niet op zoek naar een nieuwe opa, als die van jou komt te overlijden. Toch is een veel voorkomende reactie na het overlijden van een hond: ‘dan neem je toch gewoon een nieuwe’. En dat is precies de reden waarom het rouwen om een huisdier nóg pijnlijker kan zijn dan om een mens, aldus Axelrod. Het proces gaat namelijk zo vaak gepaard met een bepaalde mate van eenzaamheid en onbegrip vanuit de omgeving. Je dealt dus met het verlies, eenzaamheid én je voelt je onbegrepen.

Spreek je uit
Een dag (of een week, of een maand – er is geen ‘goed’ of ‘fout’) na het overlijden van je viervoeter probeer je weer fris en fruitig op je werk te verschijnen. Bij de eerste de beste ‘hoe gaat het nu?’ barst je in tranen uit. Als je net je oma had verloren, was dat sociaal geaccepteerd. Verdriet om je harige familielid levert over het algemeen wat meer scheve gezichten op. Het kan daarom moeilijk zijn om je verdriet te uiten. Doe het toch. Het lucht jou op en bovendien mag jouw gevoel er zijn. Als het lukt, kun je je collega’s ook uitleggen wat je hond voor je betekende. Op die manier zullen zij je beter begrijpen en helpen we hopelijk weer één ‘dan-koop-je-toch-een-nieuwe’-bruller de wereld uit.

Uiteindelijk is verlies voor iedereen anders.

Altijd anders
Mens, hond, goudvis, het maakt niet uit. Iedereen rouwt op zijn eigen manier. Dus jij ook. Of je nou een traantje wegpinkt of dat de zakdoeken niet aan te slepen zijn. Jij rouwt om je trouwe maatje op jouw manier. En dat is he-le-maal oké!