Omgaan met schuldgevoel na het overlijden van je hond 

Veel rouwende baasjes hebben er last van: schuldgevoel na het overlijden van hun hond. Meestal sterven honden namelijk geen natuurlijke dood. Vaak moet jij als baasje dus de verschrikkelijke keuze maken om je lieve maatje te laten inslapen. Hoe ga je om met dat veelvoorkomende schuldgevoel dat volgt?

Overlijden en schuldgevoel gaan vaak samen 

Rouwen om je hond kent veel fases: verdriet, woede, ontkenning. Na een groot verlies voelen veel baasjes zich ook eenzaam en onbegrepen. En dan komt er bovenop dat alles soms ook nog schuldgevoel om de hoek kijken. Het grootste deel van die schuldgevoelens is waarschijnlijk onterecht, maar daardoor niet minder vervelend.

Manu Keirse (klinisch psycholoog) verwoordt het heel treffend: schuldgevoelens hebben te maken liefde en verantwoordelijkheid. Je hoeft niet schuldig te zíjn om je schuldig te voelen. Dat klinkt heel logisch, maar veel van ons voelen zich toch schuldig na het overlijden van onze hond. 

Schuldgevoel over laten inslapen van je hond 

Heb jij jouw trouwe vriend moeten laten inslapen? Allereerst willen we je veel sterkte wensen. Wat een vreselijke beslissing om te moeten maken. Besluiten om degene die je voor geen goud wilt missen, uit zijn of haar lijden te verlossen, is waarschijnlijk het moeilijkste (en meest liefdevolle) dat je ooit voor je hond hebt moeten doen. 

Toch hoort dit erbij, want jij was verantwoordelijk voor de gezondheid en geluk van je hond. Voor het goede leven dat hij bij je had. En dus ook voor de beslissing wanneer dat goede leven gewoon niet goed genoeg meer is. En dat is het allermoeilijkste aan het hebben van een hond: ze op een bepaald moment moeten laten gaan.

Wanneer laat je een hond inslapen?

Er zijn een heleboel redenen om je hond te laten inslapen. Als je hond ziek is, bij ouderdom, maar soms ook bij zeer ernstige gedragsproblemen. Ook als jouw lieve vriend ongeneeslijk ziek is, zal je hem op een een keer moeten laten gaan. Want als de kwaliteit van zijn leven zo slecht is, bijvoorbeeld bij veel pijn, kan het de beste keuze zijn om afscheid te nemen. 

Hoe ouder je hond wordt, hoe meer kwaaltjes er kunnen gaan opspelen. Artrose, blindheid, doofheid. Op een gegeven moment gaat het plassen of poepen misschien ook wel mis. Ze kunnen hartproblemen krijgen of nierfalen. Wat dat met jou doet? Je ziet je maatje voor je ogen wegkwijnen. En soms is er niets wat je kan doen. Als het ouder worden met zoveel ongemak en pijn gepaard gaat, is soms het enige wat je kunt doen die ene, moeilijke beslissing voor je hond nemen.

De beslissing nemen om je hond te laten inslapen 

Het is zo ingewikkeld dat jouw vriendje je niet met woorden kan vertellen hoe het met hem gaat. Toch laten veel honden weten dat het tijd is. Hondenbaasjes geven vaak aan dat ze aan de blik in de ogen van hun trouwe viervoeter zagen: het is goed zo.  

Ook als je dit moment niet zo specifiek hebt ervaren, mag je erop vertrouwen dat je de juiste beslissing hebt genomen. Troost je met de gedachte dat een dierenarts nooit zonder goede reden dieren laten inslapen. Hij of zij zag dus ook in dat dit het moment was.

Schuldgevoel vanwege pijn of ziekte van je hond 

Voel jij je schuldig omdat jouw harige vriend ziek was zonder dat je het in de gaten had? Lang niet altijd laten onze dappere strijders merken hoe het nou eigenlijk écht met ze gaat. Honden proberen pijn vaak te verbergen: het is in de natuur beter om niet te laten zien dat je je zwak voelt. Dat instinct zit er nog steeds in. Helemaal niet zo gek dus, dat jij dit ook niet zag. 

Misschien kamp je met schuldgevoel na het overlijden van hun hond, omdat je vindt dat je eerder iets had moeten doen. Soms heb je niet meteen in de gaten dat het goed mis is. Andere baasjes wilden hun maatje misschien nog zo lang mogelijk bij zich houden. Later vragen ze zich dan af of je hond niet onnodig lang heeft geleden. Uit liefde probeer jij – en alle baasjes met jou – alles wat mogelijk is om samen te kunnen blijven. En dat is heel begrijpelijk.

Probeer je schuldgevoel te relativeren 

Vraag je eens af waar je schuldgevoel precies vandaan komt. Is het schuldgevoel om het overlijden van je hond wel terecht? Heel vaak is het antwoord hierop: nee, helemaal niet. Herinner jezelf eraan hoeveel je van je hond hebt gehouden. Jij hebt echt (écht) het beste gedaan wat je kon. Met de informatie die je toen had, in de situatie waar jullie in zaten, heb jij zo goed als je kon een beslissing genomen. Een beslissing uit liefde voor je hond.

De 3 beste manieren om met de schuldgevoelens na het overlijden van je hond om te gaan 

1. Praat eens met je dierenarts 

Zit jij nog enorm met hoe het gegaan is? Neem eens contact op met de dierenarts. Bespreek waar jij je rot over voelt. Neem de situatie nog eens door. Hij of zij weet als geen ander waarom je een goede, maar noodzakelijke keuze hebt gemaakt. Het kan ontzettend helpen om dit in alle rust nog een keer samen te bespreken. Jouw dierenarts zal daar waarschijnlijk met alle liefde tijd voor maken. 

2. Deel het met een dierbare 

Praat met mensen over je gevoelens. Zorg dat degene met wie je hierover praat, snapt dat deze schuldgevoelens er mogen zijn. Accepteer dat je je schuldig voelt. Ook al is het totaal onterecht, je gevoel is er nou eenmaal. Zoek een vriend of vriendin op die jou de ruimte laat om dit te bespreken. Je schuldgevoelens uitspreken, helpt om ervan los te komen. 

3. Schrijf een brief aan je lieve hond 

Een fijne manier om je gevoelens op een rijtje te zetten, is schrijven (dat is precies waarom wij deze blog zijn begonnen). En aan wie kun je je gevoelens nou beter kwijt, dan aan de trouwe vriend die je mist? Schrijf in een brief naar je hond dat je je schuldig voelt. Zo kun je alles kwijt. Vertel maar hoeveel het je spijt. Voel je weerstand om deze brief te schrijven? We snappen dat het een beetje gek klinkt, maar je zal merken dat dit toe vertrouwen aan het papier enorm oplucht.  

Wat als je dingen anders had gedaan…

Een andere vraag die na het overlijden van een hond vaak bij baasjes opkomt is: heb ik genoeg voor mijn hond gedaan? Soms had je achteraf gewild dat je dingen anders had aangepakt. Had je op die laatste dag wat langer gewandeld als je had geweten dat het de laatste keer was? Wat bewuster die aai over de kop gegeven? Een extra kroelsessie ingelast? Misschien heb je het gevoel dat je meer had moeten doen.

Wat als? Het is een gekmakende vraag waar je jezelf eindeloos mee om de oren kunt slaan. Had ik toch maar zus of zo. Als ik misschien toch dit of dat. Al die scenario’s in je hoofd afspelen, vreet energie. Je mag het gaan loslaten. Het is gegaan zoals het is gegaan.

Veel hondenbaasjes voelen zich precies als jij 

Je bent niet alleen. Een heleboel mensen hebben voor de moeilijke beslissing van hun hond laten inslapen gestaan. Er zijn veel lotgenoten die rondlopen met schuldgevoel over het overlijden van hun hond.

Vraag je eens af: wat zou je tegen hen zeggen? Wees ook maar zo compassievol voor jezelf. 

Je schuldgevoel mag er gewoon zijn 

Geef jezelf toestemming om te voelen wat je voelt. Emoties gaan niet weg, als je ze probeert te onderdrukken. Jij mág je schuldig voelen. Ook als je realistisch gezien helemaal geen schuld hebt, mag je gevoel er wel zijn. Jouw schuldgevoel komt vanuit een plek van liefde en verantwoordelijkheidsgevoel voor je hond. Accepteer dat deze gevoelens er zijn. Ze horen bij jouw rouwproces en zullen – net als alle andere gevoelens – langzaam minder heftig worden.

Vergeef jezelf, dat zou je hond ook doen 

Het is moeilijk om je liefste vriend te verliezen. Je er schuldig over voelen, maakt het bijna ondraaglijk. Probeer deze schuldgevoelens te verwerken en er uiteindelijk los van te komen. Vergeef jezelf. Want jouw hond heeft je allang vergeven en is je vooral enorm dankbaar voor het geweldige leven dat jullie samen hebben gehad!  

Hondenliefde is namelijk onvoorwaardelijk.