Veel verdriet na het overlijden van je hond? Dit kun je doen
Natuurlijk weet elk hondenbaasje dat je ooit afscheid moet nemen. Je snapt dat mensen een stuk langer leven dan hun harige vrienden. Toch komt het als een shock als je hond overlijdt. Het is een enorm verdriet en gemis. Hoe moet je nu verder? In deze blog geven we je tips.
Veel verdriet na het overlijden van je hond…
Je hond was niet gewoon “een hond”. Nee, hij was een gezinslid. Je maatje zat misschien niet op een stoel naast je aan de eettafel tijdens het diner (of misschien wel – hey, wij oordelen niet), maar hij was er altijd voor je. En nu blijft er een lege mand achter. Het verdriet om het overlijden van je hond is net zo tastbaar en intens als het verliezen van een menselijk gezinslid. Het is dus helemaal niet gek of raar als je een heftig verdriet ervaart.
Gun jezelf het rouwproces na het overlijden van je hond
Niet iedereen zal het begrijpen. Mensen die nooit een band met een dier hebben opgebouwd, hebben geen idee hoe jouw verdriet voelt. Maar dat betekent niet dat jij het niet serieus mag nemen. Dus gaat het niet goed? Bel je werk, meld je ziek. Cancel die sociale verplichting en kruip onder een dekentje op de bank. Het is oké. Als je oma doodgaat, is dit doen de normaalste zaak van de wereld. Dus als één van je beste vrienden overlijdt, kan dat ook gewoon (ook al had hij vier poten en een staart).
Je hond gaf jou troost, vraag nu hulp aan iemand anders
Als je verdriet had kwam je hond je waarschijnlijk even troosten. Dat is het instinct van je trouwe vriend. Nu is hij er niet om je steunen. En mensen hebben nou eenmaal niet altijd dat onfeilbare instinct dat je hond had. Het beste is dus open communicatie met de belangrijke mensen om je heen: “Ik heb het zwaar. Ik heb echt even een knuffel of gewoon wat gezelschap nodig”. Durf die hulp te vragen, verdrietig zijn om je overleden hond is niet niks.
Herdenken van je overleden hond
Het doet misschien pijn om aan je trouwe vriend te denken. Vooral als het verdriet om het overlijden van je hond nog vers is. Toch is herinneringen ophalen een mooi en belangrijk deel van het rouwproces. Het kan heel fijn zijn om je overleden hond op een speciale manier te herdenken.
Je kunt natuurlijk uitgebreid door je foto’s scrollen. Maar die herinneringen komen ook gewoon vanzelf. Op bepaalde plekken of tijdens een bepaald moment van de dag kan je soms niet anders dan weer aan je lieve hond denken. Laat dat toe – ook al is het soms pijnlijk – het is belangrijk.

Vlak na het overlijden van je hond denk je waarschijnlijk veel aan wat je mist aan jullie tijd samen. In het begin is er vooral verdriet bij het terugdenken. Maar echt: herinneringen zullen langzaam maar zeker ook gevoelens van dankbaarheid en blijheid geven. Wat een geweldig leuke hond was je toch!
Omgaan met onbegrip na het overlijden van je hond
We benoemden het al: niet iedereen snapt je verdriet om het overlijden van je hond. “Het was maar een dier,” zullen sommigen mensen zeggen. Gelukkig weet jij (en wij ook!) wel beter. De band tussen baasje en hond is zó bijzonder.
Het kan eenzaam voelen om zulke reacties te krijgen. Leg ze naast je neer. Er zullen altijd mensen zeggen dat je “ook gewoon een nieuwe kunt nemen”. Dat is en blijft een stomme reactie. Zo stom zelfs dat Antoinette Scheulderman er een heel boek over schreef. Wie weet haal je er steun uit.
Praat over het verdriet om je overleden hond
Zoek de mensen op die de onvoorwaardelijke liefde die een huisdier geeft snappen. Praat over wat je voelt, hoe het gaat, wat je nodig hebt. Haal samen herinneringen op aan je hond en bespreek de mooie (en minder mooie) dingen. Het lucht op. Zij weten ook hoe dit voelt. Je bent niet alleen.
Het verdriet komt en gaat
Rouwen om een hond is niet anders dan om een mens: het komt in golven. Het ene moment ben je helemaal oké en het volgende moment komen de tranen. Misschien denk je dat je het verwerkt hebt en komt het na een jaar weer even heel hard binnen. Laat het gebeuren. Je doet je best!
Enne aan iedereen die denkt dat intens verdriet hebben om het overlijden van je hond raar is: maak dat de kat wijs…